ბეატა ჩაიკა-როლინსკა – ვოკალისტი, დაამთავრა კრაკოვის კშიშტოფ პენდერეცკის სახელობის მუსიკალური აკადემია, ვოკალური და სამსახიობო ფაკულტეტი, სპეციალობა – სოლო სიმღერა, პროფესიით ოპერის მომღერალია. თუმცა, მისი დიდი გატაცებაა სიმღერის სწავლება. არის სერტიფიცირებული ვოკალური მწვრთნელი (ლექტორი) და ხმის თერაპევტი. არის ინგლისურ ენას მასწავლებელი – სერტიფიცირებული პედაგოგი. უყვარს უცხო ენების სწავლა.
მოკლედ, ეს შესანიშნავი ქალბატონი პოლონეთის შშმ პირთა არაჩვეულებრივ ფესტივალზე – „ხმით დახატული ინტეგრაციაზე“ გავიცანი ორი წლის წინ, ქალაქ ბოხნიაში. მისი გატაცება ხელოვნებაა და ცხადია საერთო ინტერესები გაგვაჩნდა. თავდავიწყებით ემსახურება ხელოვნებას, არც ენთუზიაზმია მისთვის უცხო, – ყოველთვის შეუძლია უანგაროდ ასწავლოს სხვას და ხელი შეუწყოს ადამიანებს განვითარებასა და კარიერაში…
საქართველოში უკვე მეორედ იყო ჩამოსული შშმ პირთა ცეკვის, სიმღერისა და ხელოვნების საერთაშორისო ფესტივალის „ივერია – ბრილიანტის“ ფარგლებში და უკვე მეორედ ჩაატარა მასტერ კლასები და სემინარები.
საქართველომ დიდი სტუმართმოყვარეობით და პატივით მიიღო ქალბატონი ბეატა და შესაბამისად დააფასა მისი შრომა, მეგობრობა და ქართველი ხალხისადმი შრომა…ქალბატონო ბეატა, პირველად რომ ჩამოხვედით საქართველოში, როგორი იყო თქვენი განწყობა?
საქართველოს პირველად მიმდინარე წლის ივლისში ვესტუმრე ფესტივალის „ივერია ბრილანტის“ დამფუძნებლის, ბატონ ნუგზარ ჭიაბერაშვილის მოწვევით. დიდი სიამოვნება იყო ჩემთვის ლამაზი საქართველო, საოცარი სტუმართმოყვარე ქვეყანაა!
– მანამდე რა იცოდით საქართველოს შესახებ?
– საქართველოს ნახვა ყოველთვის იყო ჩემი ოცნება. მიყვარდა თქვენი სამზარეულო, თქვენი ღვინო, მაინტერესებს საქართველოს კულტურა – ყოველ არდადეგებზე ვოცნებობდი საქართველოში ჩამოსვლაზე, არ მეგონა თუ აქ ასეთი ხშირი სტუმარი ვიქნებოდი.
– უკვე მეორედ იყავით საქართველოში, ახალი რა აღმოაჩინეთ ჩვენი ქვეყნისა და ქართველების შესახებ?
– თბილისი ულამაზესი ევროპული დედაქალაქია! აღმოვაჩინე მისი სილამაზე და ხიბლი – ლამაზი შენობები, მომხიბვლელი ქუჩები, საოცარი ატმოსფერო და… მზე! ქართველები ცოტათი ჰგვანან პოლონელებს – სტუმართმოყვარეები და გახსნილები, მაგრამ უფრო ხალისიანები და ღიმილიანები არიან. ონში ფესტივალზე უკვე ვისიამოვნე მსგავსი სიკეთით, ეს სულ სხვა ადგილია, ვიდრე თქვენი ლამაზი დედაქალაქი.
– გვითხარით თქვენი მასტერ კლასების შესახებ, რა მეთოდია და რისთვის არის განკუთვნილი ის?
– დოქტორ ვოქსის ხმოვანი თერაპიის მეთოდი ხმის დამუშავების მშვენიერი საშუალებაა – მიღებულია Lax Vox მეთოდიდან, რომელიც მსოფლიოში ცნობილია და წლების განმავლობაში არსებობს. თუმცა, როდესაც თურქი ფონიატრი, ქირურგი და ლოგოპედი, პროფესორი, დოქტორი ილტერ დენიზოღლუმ – განავითარა დოქტორ ვოქსის მეთოდით, მეტად პოპულარული გახდა ეს მიმართულება. DVT აპარატების და შესაბამისი ვარჯიშების გამოყენებით შესაძლებელია, მაგალითად, მომღერლის ყელის კვანძების, ხმის ნაკეცების (იოგების) დამბლა ან სხვა დაზიანებების რეაბილიტაცია, მაგალითად, ქირურგიული ჩარევით და მის გარეშე. ეს არის ამ მეთოდის ძირითადი მიზანი, თუმცა, მისი მეთოდი დიდად გამოიყენება, როგორც ხმის გაძლიერებისა და მოდუნების ბუნებრივ საშუალებად, ცხადია ვოკალისტებისთვისაც მნიშვნელოვანია. ასევე ყველასთვის, მაგალითად, მასწავლებლებისთვის, იურისტების, ჟურნალისტებისთვის და ა.შ..
– ონის ფესტივალის დროს მასტერ კლასები პირველად თქვენ ჩაატარეთ საქართველოში, ახლა უკვე მეორედ. როგორ აღიქვამენ შშმ პირები და რამდენად ეფექტური იყო ეს მეთოდი მათ შემთხვევაში?
– პოლონეთში ასევე ვმუშაობ შშმ პირებთან, ასევე არა შშმ პირებთან ანუ შრომისუნარიან მომღერლებთან. ჩემი პრიორიტეტია ყველა ჩემს სტუდენტს, ყოველთვის თანაბრად მოვეპყრო. თუმცა, შევამჩნიე, რომ ხშირად შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირებს, გაცილებით დიდი ბარიერების გადალახვა უწევთ, უფრო მეტი უნდა ივარჯიშონ ყოველდღიურად და იყვნენ სისტემატიურად ჩართულნი მუდმივ სწავლაში. ფესტივალი „ივერია – ბრილიანტი“ არის პოლონური „Integracja Painted by Sound“-ის („ხმით დახატული ინტეგრაცია“) დაძმობილებული ფესტივალი, რომელთანაც მრავალი წელია ემოციურად, გულწრფელად ვარ მიჯაჭვული. ამ ფესტივალზე ყოველწლიურად არიან ჩემი მოსწავლეები ფინალისტი ან გამარჯვებული.
– რამდენად ნიჭიერები არიან შშმ პირები საქართველოში?
– საქართველოში გავიცანი ფანტასტიური მომღერლები! მშვენიერი, ნიჭიერი და შრომისმოყვარე ხალხია! მე მიყვარს მათთან მუშაობა, ჩვენი მუშაობის შედეგებს დიდხანს არ უნდა ელოდო – ისინი მალევე სწავლობენ! თუმცა, მათი ეფექტური წინსვლისთვის საჭიროა Doctor Vox მოწყობილობებთან სისტემატური მუშაობა. ვეცდები, რაც შეიძლება ხშირად ვესტუმრო ჩემ ქართველ სტუდენტებს. იმედი მაქვს, პოლონეთშიც შევხვდები მათ, (შაბან მამედოვმა უკვე მიიღო მოწვევა რეჟისორ, ფესტივალის – „ხმით დახატული ინტეგრაციის“ დირექტორისგან, ბატონი იურეკ ტურეკისგან მომავალ წელს, რა თქმა უნდა, ქალაქ ბოხნიაში. შაბანს ასევე სიამოვნებით დავუკავშირდები ონლაინ…
– ქალბატონო ბეატა, თქვენ გახდით დავით აღმაშენებლის სახელობის აკადემიის საპატიო პროფესორი. რას ნიშნავს ეს თქვენთვის?
– ეს იყო დიდი სიურპრიზი და დიდი პატივი ჩემთვის! დიდი მადლობა აღნიშნული აკადემიის რექტორს, პროფესორს, ქალბატონ ნანა ჯიქიას, რომელსაც წინა ფესტივალზე შევხვდი საქართველოში. მადლობა ასეთი დიდი გამორჩეულობისთვის. თუმცა, როგორც გაირკვა, ეს არ არის მხოლოდ საპატიო წოდება – მიმიწვიეს თანამშრომლობისთვის! დიდი სიამოვნებით წავიკითხავ ლექციას აკადემიაში დოქტორ ვოქსის მეთოდით.
– ასევე ეწვიეთ საქართველოს „ოსკარ შინდლერის აკადემიას“, პროფესორს, ბატონ მაქს შავიტს, რომლისგანაც სიმბოლური საჩუქარი მიიღეთ. რა არის თქვენთვის მსგავსი საჩუქარი?
– რა თქმა უნდა, ეს იყო კიდევ ერთი დიდი სიურპრიზი! საქართველო არ წყვეტს ჩემს გაოცებას!!! ბატონი შავიტი ტრადიციული, ქართული სტუმართმოყვარეობით დამხვდა, დიდი პატივი მქონდა ხელი მოეწერა ისრაელის დროშაზე, რომელიც ძალიან მნიშვნელოვანი ადამიანების ხელმოწერებითაა სავსე – ეს ჩემთვის დიდი პატივია. როცა ბატონმა შავიტმა მაჩუქა ქანდაკება, ძალიან გამიკვირდა მასზე ჩემი სახელის დანახვა! ეს იყო მოულოდნელი და, რა თქმა უნდა, ძალიან სასიამოვნო!
– დავუბრუნდეთ ისევ შშმ პირთა საკითხებს. რამდენად ეფექტურია დოქტორ ვოქსის მეთოდი შშმ პირებისთვის?
– ფაქტობრივად, ჩვენ ახლა ვიწყებთ კვლევას შშმ პირებში ამ მეთოდის ეფექტურობის შესახებ, – პროფესორმა ილტერ დენიზოღლუმ დიდი ინტერესი გამოხატა მსგავსი კვლევის მიმართ. იმედი მაქვს, რომ მალე დავიწყებთ ოფიციალურ კვლევებს ამ თემაზე. თუმცა, ჩემი ამჟამინდელი გამოცდილებიდან შემიძლია ვთქვა, რომ შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირები ამ მეთოდით ჩემთან მუშაობენ და უზარმაზარი პროგრესი აქვთ. ეს შესანიშნავი საშუალებაა კუნთების მოდუნებისა და გაძლიერებისთვის, რომლებიც ხშირად ძლიერ სუსტდება შეზღუდული შესაძლებლობის პირთა შემთხვევაში.
– რამდენად მოგეწონათ შშმ პირთა ქართული (საერთაშორისო) ფესტივალი „ივერია – ბრილიანტი“?
– ფესტივალი შესანიშნავია! მშვენიერია, რომ შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირებს შეუძლიათ წარმოაჩინონ თავი ხელოვნების ყველა სფეროში – სიმღერა, ცეკვა, ფერწერა, ფოტოგრაფია და სხვა. ფესტივალის ინტეგრაციული შინაარსიც მშვენიერია – ჯანმრთელი ადამიანები დუეტებში მხარს უჭერენ შშმ ადამიანებს და მათთან ერთად იბრძვიან სცენაზე გამარჯვებისთვის! ამ გზით ჩვენ ყველას შეგვიძლია ვისწავლოთ ერთმანეთისგან მეტი!
– რის გაუმჯობესებას ურჩევდით ფესტივალის დამფუძნებელს?
– ვუსურვებ ბატონ ნუგზარს არასოდეს დანებდეს, განაგრძოს თავისი დიდი საქმე და შეასრულოს თავისი მისია! ვიცი, რომ ფესტივალი ვითარდება და მას ბევრი მნიშვნელოვანი პიროვნება უჭერს მხარს – ცნობილი მუსიკოსები, მხატვრები, ჟურნალისტები, მწერლები… ეს დიდი მოვლენაა!
– რამდენად დახვეწილია „ივერია – ბრილიანტი“ პოლონურ ფესტივალებთან შედარებით?
– ფესტივალები მთელს მსოფლიოში, მათ შორის პოლონეთში, მრავალფეროვანია – მაგრამ ცოტას აქვს ისეთი მნიშვნელოვანი მისია, როგორიც არის თქვენნაირი და პოლონეთისნაირი ინტეგრაციის ფესტივალები. ძალიან გამიმართლა, რომ ჩემს სტუდენტებთან ერთად შემიძლია მონაწილეობა მივიღო ისეთ ფესტივალებში, როგორებიცაა – „Iveria – Brillant“ და „Integracja malowana dźwiękiem“!
– თქვენ მოუსმინეთ ქართულ საეკლესიო გალობას თბილისის სიონის ეკლესიაში. როგორ გრძნობდით თავს?
– ღმერთო ჩემო! ეს ჩემთვის იყო საოცარი სულიერება და განცდა, გამოცდილება! ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს ცაში ვცურავდი, ანგელოზთა გუნდებს ვუსმენდი… ეს ჰარმონია, ეს ხმები… საოცარი შთაბეჭდილებები! ამის შესახებ როგორც უკვე ჩემს FB-ზე დავწერე – „სამოთხეში თუ ასე გალობენ, როგორც ქართულ ეკლესიაში, ეს არის სამოთხე“… მე კი მეტი უნდა ვეცადო“…
– რამდენად მოგეწონათ თბილისი, მცხეთა, კახეთი, ილია ჭავჭავაძის სახლმუზეუმი და საგურამო?
– თითოეული ეს ადგილი განსხვავებული იყო, თითოეულმა მომიტანა ახალი, დაუვიწყარი გამოცდილება და სამუდამოდ დარჩება ჩემს მეხსიერებაში. საქართველო ის ადგილია, სადაც ყოველთვის დავბრუნდები, ლამაზია, ამაყი, მრავალფეროვანი და ძველი. ვოცნებობ, რომ ჩემს თითოეულ ნათესავს და მეგობარს შეეძლოს ერთხელ მაინც ეწვიოს თქვენს ქვეყანას!
– იყავით კახეთში, სადაც თათარა გააკეთეთ და ჩურჩხელა ამოავლეთ. მოგეწონათ?
– დიახ, მშვენიერი ადგილია, სადაც ყველაფერი გემრიელია და ნატურალური. მადლობა კოლეჯ „აისს“.
– მცხეთამ რა შთაბეჭდილება დატოვა თქვენზე?
– გაოცებული ვარ მცხეთით. ასევე, როდესაც ერთ-ერთმა მღვდელმა დიდი ცოდნა გაამჟღავნა პოლონეთის საფეხბურთო კლუბებისა და ფეხბურთელების შესახებ და გულწრფელად დაინტერესდა პოლონეთის პოლიტიკური ცვლილებებით, სასიამოვნოა… ეს არის ულამაზესი მონასტრები, განლაგებულია საოცარ ბუნებაში!
– რა მოგწონთ ყველაზე მეტად ქართულ ენაში?
– როგორც იცით, მიყვარს უცხო ენების სწავლა – ვიცი ინგლისური, იტალიური, ფრანგული, ცოტა ესპანური და გერმანული. თუმცა ქართული ენა არ ჰგავს არცერთ ენას… მიყვარს თქვენი ენის მელოდიურობა, ვაზის ყლორტების მსგავსი ლამაზი ანბანი…
ამიტომ, ივლისიდან ნელ-ნელა ვიწყებ თქვენი ენის შესწავლას, მაგრამ ჯერ-ჯერობით მართლწერა ჩემთვის დიდი საიდუმლოა… ყოველ დღე ახალ სიტყვებს ვსწავლობ, იმედია ერთ დღესაც შევძლებ ამ ლამაზ ენაზე საუბარს.
– რა მოგეწონათ და რა არა საქართველოში?
– საქართველოში აბსოლუტურად ყველაფერი მომწონს – კლიმატი, ხედები, ბუნება, არქიტექტურა, საკვები, მაგრამ უპირველეს ყოვლისა, მშვენიერი, გახსნილი, გულღია ხალხი. თუმცა, ერთი რამ მაშინებს – როგორც საქართველოში მძღოლები ავტომობილებს მართავენ… 22 წელია მძღოლი ვარ, მაგრამ საქართველოში საჭესთან ვერ გავბედავ…
– რა გეგმები გაქვთ სამომავლოდ?
– ჩემი ცხოვრების წესი და პრიორიტეტი მუდმივი განვითარებაა. გამუდმებით ვმუშაობ საკუთარ თავზე, ჩემს უნარებზე, მინდა მეტი ცოდნა მივიღო! Natural Voice Perfection Institute-ში (ნატურალური ხმის დამუშავების ინდტიტუტი) გვაქვს ერთი წესი: „ცოდნა არის ძალა“, – ამიტომ მუდმივად ვვარჯიშობთ და ვვითარდებით. თუმცა, გავიგე, რომ ჩემი ცხოვრება გამუდმებით მაოცებს – არასდროს მიოცნებია, რომ საქართველოში ვიმუშავებდი, ან წელიწადში რამდენჯერმე მომიწევდა ჩამოსვლა და ვთარგმნიდი ჩემი ოსტატის – პროფესორ ილტერ დენიზოღლუს ლექციებს… და აი, რა ხდება! ასე რომ, რწმენას ვიტოვებ და ველოდები, რა სიკეთეს მომიტანს ბედი! ერთი რამ ზუსტად ვიცი – მომავალ წელს რამდენჯერმე ვესტუმრები ჩემს საყვარელ საქართველოს – სხვანაირად უკვე ვერ ვიტან ცხოვრებას!!!
Beata Czajka-Rolińska:
Skoro w niebie tak śpiewają w gruzińskim kościele…
Beata Chaika-Rolińska – wokalistka, absolwentka Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie na kierunku wokalno-aktorskim, specjalność – śpiew solowy, z zawodu śpiewaczka operowa. Jednak jej wielką pasją jest nauczanie śpiewu. Jest certyfikowanym trenerem wokalnym (wykładowcem) i terapeutą głosu. Jest lektorem języka angielskiego – nauczycielem dyplomowanym. Lubi uczyć się języków obcych.
Krótko mówiąc, tę cudowną Panią poznałem dwa lata temu na niezwykłym w Polsce festiwalu osób niepełnosprawnych „Integracja rysowana głosem” w Bochni. Jego pasją jest sztuka i oczywiście mamy wspólne zainteresowania. Całym sercem służy sztuce, nie jest mu obcy entuzjazm – zawsze potrafi bezinteresownie uczyć innych i pomagać ludziom w rozwoju i karierze…
Po raz drugi przyjechał do Gruzji w ramach międzynarodowego festiwalu tańca, pieśni i sztuki osób niepełnosprawnych „Iveria – Diament” i po raz drugi prowadził kursy mistrzowskie i seminaria.
Gruzja przyjęła Panią Beatę z wielką gościnnością i honorami, odpowiednio doceniła jej pracę, przyjaźń i służbę narodowi gruzińskiemu…
– O Tobie, krótka biografia.
– Jestem wokalistką, ukończyłam Akademię Muzyczną imienia Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie, na wydziale wokalno-aktorskim, specjalność- śpiew solowy- z wykształcenia jestem więc śpiewaczką operową. Moją wielką pasją jest jednak nauczanie śpiewu, jestem certyfikowanym trenerem wokalnym oraz terapeutą głosu. Jestem też nauczycielem języka angielskiego, uwielbiam uczyć się języków obcych .
– Pani Beato, kiedy przyjechała Pani po raz pierwszy do Gruzji, jaki miała Pani nastrój?
– Pierwszy raz odwiedziłam Gruzję w lipcu tego roku, na zaproszenie dyrektora festiwalu „Iveria – Brillant“ , p. Nugzara Chiaberashvilli. Było to wspaniałe przeżycie, Gruzja to piękny, gościnny kraj!
– Co wiedziałeś wcześniej o Gruzji?
– Gruzja była zawsze moim marzeniem, od lat uwielbiam Waszą kuchnię, Wasze wino, interesuję się Waszą kulturą- marzyłam o tym, żeby odwiedzić Gruzję w wakacje- nie sądziłam, że będę tu tak częstym gościem 🙂
– Byłeś już w Gruzji po raz drugi, co nowego odkryłeś w Gruzji i Gruzinach?
– Tbilisi to piękna, europejska stolica, odkryłam jej piękno i urok- śliczne budynki, urokliwe uliczki, wspaniała atmosfera i… słońce! Gruzini są trochę jak Polacy- gościnni i otwarci, ale są bardziej radośni , uśmiechnięci i weseli. Z życzliwością spotkałam się już podczas festiwalu w Oni, jednak jest to zupełnie inne miejsce, niż Wasza piękna stolica .
– Opowiedz nam o swoich kursach mistrzowskich, jaka to metoda i do czego służy?
– Metoda Doctor Vox Voice Therapy to wspaniały sposób na terapię głosu- wywodzący się z metody Lax Vox, znanej na świecie już od lat. Jednak kiedy zainteresował się nią turecki lekarz foniatra, chirurg i logopeda, prof. Dr Ilter Denizoglu- wyewoluowała w mistrzowską metodę Doctor Vox. Przy użyciu urządzeń DVT oraz odpowiednich ćwiczeń, można zrehabilitować np. Guzki śpiewacze, porażenia fałdów głosowych czy inne uszkodzenia, spowodowane na przykład operacjami. To jej podstawowy cel- jednak znalazła ogromne zastosowanie jako naturalna metoda wzmocnienia i rozluźnienia głosu – zarówno dla wokalistów, jak i mówców- np. nauczycieli, prawników, dziennikarzy i tak dalej.
– Po raz pierwszy w Gruzji prowadziłaś kursy mistrzowskie w Oni, teraz już po raz drugi. Jak postrzegają osoby niepełnosprawne i jak skuteczna była w ich przypadku ta metoda?
– W Polsce również pracuję z osobami niepełnosprawnymi, jak również z wokalistami zdrowymi. Moim priorytetem od zawsze było traktowanie wszystkich moich uczniów jednakowo- zauważyłam jednak, że niejednokrotnie osoby niepełnosprawne, pokonując znacznie większe bariery, są bardziej zdeterminowane do codziennych ćwiczeń i systematyczności. Festiwal «Iveria Brillant» to siostrzany festiwal polskiego «Integracja Malowana Dźwiękiem» z którym jestem związana emocjonalnie od wielu lat, co roku moi uczniowie są finalistami lub laureatami festiwalu w Bochni
– Jak utalentowane są osoby niepełnosprawne w Gruzji?
– W Gruzji poznałam fantastycznych wokalistów! To wspaniali, utalentowani i pracowici ludzie! Uwielbiam z nimi pracować, na efekty naszej pracy nie trzeba długo czekać- pojawiają się natychmiast! Jednak, żeby utrwalić ich działanie, potrzebna jest systematyczna praca z urządzeniami DoctorVox. Postaram się przyjeżdżać do oich gruzińskich uczniów jak najczęściej, mam nadzieję spotkać się z nimi również w Polsce, (Shaban Mamedov już otrzymał od dyrektora Jerzego Turka zaproszenie na przyszłoroczny festiwal do Bochni) z przyjemnością również będę się z nimi łączyć online 🙂
– Zostałeś honorowym profesorem Akademii Davita Agmashenebeli. Co to oznacza dla Ciebie?
– Było to dla mnie ogromne zaskoczenie i wielki zaszczyt! Wielkie podziękowania dla pani profesor Nana Jikia, którą miałam przyjemność poznać już na poprzednim festiwalu, za tak wielkie wyróżnienie. Nie jest to jednak, jak się okazało, tylko tytuł honorowy- dostałam zaproszenie do współpracy! Z wielką przyjemnością bedę wykładać na Akademii Fizjologię i Higienę Głosu w oparciu o metodę Doctor Vox.
– Byłeś także w Gruzińskiej Akademii Schindlera z panem Maxem Shavitem, od którego otrzymałeś symboliczny prezent. Czym jest dla Ciebie podobny prezent?
– To oczywiście była kolejna wspaniała niespodzianka! Gruzja nie przestaje mnie zaskakiwać!!! Zostałam przyjęta przez pana Shavita z tradycyjną gruzińską gościnnością, miałam wielki zaszczyt podpisać się na izraelskiej fladze, pełnej podpisów bardzo ważnych osób- to dla mnie wielkie wyróżnienie. Kiedy pan Shavit wręczył mi statuetkę, byłam ogromnie zaskoczona, widząc na niej moje nazwisko! To było niespoczewane i oczywiszcie badzo miłe!
– Jak skuteczna jest ta metoda w przypadku osób niepełnosprawnych?
– Tak naprawdę, dopiero zaczynamy badania nad skutecznością tej metody u osób niepełnosprawnych- profesof Denizoglu wyraził ogromne zainetersowanie takimi badaniami, mam nadzieję, ze wkrótce rozpoczniemy oficjalne badania w tym temacie. Jednak z mojego dotychczasowego doświadczenia, mogę powiedzieć, że osoby niepełnosprawne robią ogromne i trwałe postępy pracując ze mną tą metodą- jest to świetny sposób na rozluźnienie i wzmocnienie mięsni, często mocno osłabionych w przypadku niepełnosprawności.
– Jak bardzo podobał Ci się gruziński (międzynarodowy) festiwal osób niepełnosprawnych „Iveria – Brilliant“?
– Festiwal jest wspaniały! Cudowne jest to, że niepełnosprawni mogą się zaprezentować we wszystkich dziedzinach sztuki- w śpiewie, tańcu, malarstwie, rękodziele, fotografii- wspaniały jest także integracyjny charakter festiwalu- osoby zdrowe wspierają w duetach osoby z niepełnosprawnościami! Dzięki temu wszyscy możemy się uczyć od siebie nawzajem!
– Co poradziłbyś założycielowi festiwalu, aby ulepszył?
– Życzę panu Nugzarowi, żeby nigdy się nie poddawał, żeby kontynuował swoją wspaniałą pracę i wypełniał swoją misję! Wiem, że festiwal się rozwija i jest wspierany przez wiele ważnych osobistości- muzyków, artystów, dziennikarzy, literatów… To wspaniałe wydarzenie!
– Jak wyrafinowany jest „Iveria – Brilliant“ na tle polskich festiwali?
– Festiwale na całym świecie, także w Polsce, są różnorodne- niewiele jednak ma tak ważną misję jak festiwale integracyjne. Mam wielkie szczęście, mogąc z moimi studentami uczestniczyć w festiwalach takich jak «Iveria Brillant» czy „Malowana Dźwiękiem“!
– Posłuchaj pieśni gruzińskiej w Kościele Syjonu w Tbilisi. Jak się czułeś?
– O mój Boże! To było niesamowite, duchowe przeżycie! Poczułam się jakbym unosiła się pod niebem, słuchając anielskich chórów…. Ta harmonia, te głosy…Cudowne wrażenia! Jak już napisałam na moim FB- „jeśli w niebie śpiewają tak, jak tu, muszę się bardziej postarać“…
– Jak bardzo podobało Ci się Tbilisi, Mccheta, Kachetia, Muzeum Domu Ilii Czawczawadze i Saguramo?
– Każde z tych miejsc było inne, każde wnosiło nowe, niezapomniane przeżycia i zostaną na zawsze w mojej pamięci. Gruzja to miejsce, do którego będę wracać zawsze, jest piękna, dumna, różnorodna i dzika. Marzę o tym, żeby każdy z moich bliskich i przyjaciół, mógł choć raz odwiedzić Wasz kraj!
– Czy byłeś w Kachetii, odwiedziłeś kościół tatarski? podobało ci się.
– Tak, to piękne miejsce, gdzie zostałąm kolejny raz w Gruzji zaskoczona, kiedy jeden z ojców duchownych wykazał się ogromną znajomością polskich klubów piłkarskich i piłkarzy, a także był szczerze zainteresowany zmianami w polityce polskiej! Dzięki Kolegium „Ais“.
To jest przepiękny klasztor, położony w niesamowitym krajobrazie!
– Co najbardziej lubisz w języku gruzińskim?
– Jak już wspomniałam, uwielbiam uczyć się języków obcych- znam angielski, włoski, francuski, trochę hiszpańskiego i niemieckiego. Jednak język gruziński nie jest podobny do żadnego języka, który kiedykolwiek poznałam. Uwielbiam melodię Waszego języka, piękny alfabet podobny dopędów winorośli…
Od lipca powoli zaczynam poznawać wasz język, ale na razie pisownia jest dla mnie ogromną tajemnicą 🙂 Poznaję codziennie nowe słowa, mam nadzieję, że kiedyś będę w stanie rozmawiać w waszym języku.
– Co Ci się podobało w Gruzji, a co nie?
– W Gruzji podoba mi się absolutnie wszystko- klimat, widoki, przyrodę, architekturę, jedzenie, ale przede wszystkim wspaniałych, otwartych ludzi. Jedna rzecz jednak mnie przeraża- sposób, w jaki jeżdżą kierowcy w Gruzji, sama jestem kierowcą od 22 lat, ale nie odważyłabym się chyba wsiąść za kierownicę w Gruzji.
– Jakie masz plany na przyszłość?
– Moim sposobem na zycie i priorytetem jest ciągły rozwój. Cały czas pracuję nad sobą, nad swoimi umiejętnościami, pragnę wiedzy! W Natural Voice Perfection Institute mamy jedną zasadę „KNOWLEDGE IS POWER“ więc cały czas się szkolimy i rozwijamy.
Nauczyłam się jednak, ze moje życie nieustannie mnie zaskakuje – w najśmielszych marzeniach nie śniłam, że będę pracować w Gruzji, czy że będę kilka razy w roku tłumaczyć wykłady mojego mistrza – Iltera Denizoglu… A to się właśnie dzieje! Mam więc otwartą głowę i czekam na to, co przyniesie mi los!
Jedno wiem na pewno – w przyszłym roku odwiedzę moją ukochaną Gruzję kilka razy – już nie mogę się doczekać!!!